W zapowiedziach wielu filmów używa się często formułki „długo oczekiwany”, lecz w przypadku „Jesteś bogiem” ma ona szczególne znaczenie. Film ten blisko dziesięć lat czekał na realizację, w pewnym momencie mówiło się już nawet, że nie powstanie. Kolejni producenci żądali zmian w scenariuszu, które wypaczyłyby jego pierwotny sens. Dopiero w 2008 roku, gdy projekt przejęło Studio Filmowe „Kadr” – by użyć słów reżysera filmu, Leszka Dawida – „wszystko poszło gładko”.
Pomysłodawca i autor scenariusza, Maciej Pisuk zaczął pracować nad tekstem
w okresie dla Paktofoniki bardzo gorącym i trudnym. Z jednej strony zespół był wciąż na fali i o jego sukcesach wciąż pisała prasa, z drugiej – samobójcza śmierć Magika, jej lidera sprawiała, że wiele osób na dokonania grupy, jej wzloty i upadki chciało patrzeć tylko z perspektywy tej tragedii.
Pisuk musiał przekonać rodzinę Magika oraz pozostałych członków Pakatofoniki – Rahima i Fokusa, że nie zależy mu na szukaniu sensacji, że chce opowiedzieć historię, która w pełni uczciwie mówiłaby o fenomenie Paktofoniki, o ludziach, którzy ją tworzyli, o tym kim byli, gdy zakładali zespół i jak wpłynęło to na ich życie. „Jesteś Bogiem” od początku planowane było jako film fabularny i biograficzny, próbujący poprzez fakty i zdarzenia opowiedzieć o atmosferze, z której wypływała ta muzyka. W filmie muzyka stała się oczywiście jednym z głównych motywów, lecz „Jesteś bogiem” nie jest w żadnym razie dokumentalną kompilacją najważniejszych występów Paktofoniki. Film Leszka Dawida przedstawia historię powstawania kilku konkretnych piosenek, lecz przede wszystkim pozwala odnieść ich teksty do życia bohaterów i być może po raz pierwszy w pełni zrozumieć, co znaczyły. Jest także okazją, by posłuchać najświeższych kompozycji Rahima i Fokusa – to oni bowiem skomponowali muzykę do „Jesteś bogiem”.
Prywatne życie znanych muzyków może być dla wielu widzów czymś elektryzującym. „Jesteś bogiem” jest swego rodzaju zapisem codziennego życia Magika, Rahima i Fokusa z czasu, gdy tworzyli Paktofonikę. Wchodzili wówczas
w dorosłość, myśleli o realizacji pierwszych poważnych planów artystycznych. Najdojrzalszy z nich był Magik. Miał charyzmę, pisał świetne teksty. Dlatego fabuła „Jesteś bogiem” rozwija się początkowo w sposób, który można by nazwać „dążeniem do idola”. Rahim i Fokus szukają Magika, chcą się z nim zaprzyjaźnić
i pokazać mu swoje teksty, bo wiedzą, że mogą się od niego dużo nauczyć, znaleźć jakąś konkretną formę dla tego, co chcieliby robić. Nić porozumienia, która nawiązuje się między nimi a Magikiem jest jednym z ważniejszym momentów filmu. Magik jest jeszcze wówczas w filmie postacią nie do końca nakreśloną, ale jego relacja
z Rahimem i Fokusem staje się intrygująca, bo skłania, by zadać sobie pytanie: kim jest Magik, że tak przyciąga do siebie ludzi?
Od tego momentu „Jesteś bogiem” staje się opowieścią właśnie o Magiku. Leszek Dawid od początku zapowiadał, że chce, by jego film dawał możliwość „przebywania” z Magikiem i spojrzenia na niego jako na niezwykle ciekawą osobowość. Reżyser pozostaje wierny swojemu wrażeniu, które w pierwszej chwili wywarła na nim ta postać w scenariuszu: wprawdzie Magik był idolem, miał bliskich sobie ludzi, lecz żył z poczuciem, że nie jest rozumiany. Leszek Dawid nie stara się odpowiedzieć na pytanie, co doprowadziło do samobójczej śmierci lidera Paktofoniki. Pokazuje jednak całe skomplikowanie sytuacji w jakiej znalazł się Magik. W pewnych fragmentach filmu jego losy obserwujemy także z perspektywy bliskich Magikowi ludzi, którzy wpływali na jego życie. Dzięki temu „Jesteś bogiem” staje się swego rodzaju wielogłosem o Magiku, o jego poczuciu wyobcowania i bezradności wobec wymagań ówczesnej rzeczywistości.
W „Jesteś bogiem” widać Polskę końca lat 90. i tę z początku XXI wieku. Gdyby doszukiwać się jakiejś pozytywnej strony tego, że film tyle lat czekał na realizację,
z pewnością jest nią fakt, że ówczesną rzeczywistość pokazuje już z pewnego dystansu, stając się tym samym ważnym i gorzkim głosem o tym, jak przebiegały
w Polsce pewne przemiany ekonomiczno-społeczne i o szansach, jakie mieli w tamtej sytuacji młodzi ludzie.
Film w reżyserii Leszka Dawida.
